พิธีบายศรีสู่ขวัญนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ณ St.Joseph Hall อาคาร St.Joseph วันที่ 3 ธันวาคม 2553 ความรู้สึกที่มีต่อสถาบันและคุณครูทุก ๆ ท่าน โดย..... นายพีรวิชญ์ ตุ่นคำ ชั้น ม. 6/4 * ตั้งแต่พวกเราได้เข้าศึกษา ณ โรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัย แห่งนี้ * ตั้งแต่วันที่ 18 พฤษภาคม ปี พ.ศ.2548 * วันนั้นเป็นวันแรกที่พวกเราได้เริ่มชีวิตม.ปลาย ในรั้วมงฟอร์ตแห่งนี้ * ทุกคนมีความเชื่อว่า จุดมุ่งหมายของชีวิต คือการเรียนรู้ * ในสมัยที่เรายังเป็นเด็ก สาระที่เราได้เรียนรู้มีเพียงแต่ความรู้ที่ว่าจะต้องทำอย่างไรในแต่ละวัน * ให้สนุก และปลอดภัย * จวบจนได้เข้ามาเรียนในโรงเรียน วันเวลาผ่านไป * ทุกสิ่งทุกอย่างในรั้วมงฟอร์ตได้สอนให้พวกเรา มองกว้าง คิดไกล ใฝ่รู้ * พวกเราได้พัฒนาทั้งศักยภาพทั้ง 5 ด้าน คือ ร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และสติปัญญา * ทำให้ชีวิตในโรงเรียนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสัน ความอบอุ่น และความประทับใจ * ช่วงระยะเวลา 3 ปี ในชั้น ม.ปลาย * ที่พวกเราได้เข้ามาศึกษาหาความรู้และประสบการณ์ชีวิตในรั้วมงฟอร์ต * พวกเราได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมาย * ไม่ว่าจะเป็นวิชาความรู้ที่คณะครูและมาสเตอร์ได้ถ่ายทอดให้กับเรา * ระเบียบวินัยที่คณะครูและมาสเตอร์ ได้อบรมและกวดขันเรา * จะเห็นได้ว่าสิ่งต่าง ๆ ที่เราได้รับขณะที่อยู่ในโรงเรียนล้วนมากจากคณะครูและมาสเตอร์ * ผู้ที่เราเคยเปรียบเปรยไว้ว่าเป็น ?เรือจ้าง? ขณะนี้เรือจ้างลำใหญ่ที่กำลังลอยลำอยู่บนเวทีนี้ * ได้ส่งพวกเราทุกคนมาถึงฝั่งแล้ว * ขั้นต่อไปก็อยู่ที่พวกเราว่าจะนำวิชาความรู้ที่ได้จากเรือจ้างลำนี้ * ไปใช้ในสนามสอบได้มาก-น้อยเพียงใด * สิ่งที่เรือจ้างต้องการจากพวกเราไม่ใช้เงินค่าจ้างหรือสินตอบแทนแต่อย่างใด * สิ่งเดียวที่เรือจ้างต้องการจากเรา คือต้องการให้พวกเราประสบความสำเร็จในอนาคต * สามารถสอบเข้าเรียนต่อในระดับอุดมศึกษาได้ * สิ่งนี้จะเป็นพลังและแรงขับเคลื่อนให้เรือจ้างลำใหญ่ลำนี้ กลับลำข้ามไปอีกฝั่งเพื่อรับผู้โดยสารรุ่นถัดไป * เมื่อเวลา ล่วงเลยผ่าน ถึงวันนี้ จาก ม.4 เป็น ม.6 เร็วใช่ไหม เวลาเอ๋ย ผ่านมา แล้วผ่านไป ยังไม่ทัน ได้ใช้ สระน้ำเลย * ขอขอบคุณ ม.โฟล์ค และครูปุ่น ครูเพิ่มพูน ครูหน่อง ครูพรสวรรค์ ทั้งครูแอ๊ว ม.พรเทพ และอีกหลายท่าน สอนคณิต ให้กับฉัน จนเข้าใจ * ภาษาไทย สอนให้รู้ หลักภาษา และคุณค่า วรรณคดี กาพย์ กลอน ฉันท์ จะต้องขอ ขอบคุณ ครูศรีพรรณ ม.สุวรรณ ม.วิทัย ครูทับทิม * แสง สี เสียง เครื่องกล และไฟฟ้า ม.ปิยะ ม.จรัล สอน ม.4 ม.พิชิตชัย สอนเรา มา 2 ปี จนวันนี้ เข้าใจ ในบทเรียน * ขอขอบคุณ ครูนัย เมม 8 จิ๊ก ที่สอน trick ให้จำ นำไปใช้ สอนสังคม ให้พวกเรา ด้วยหัวใจ ม.โจให้ ความรู้ คู่บันเทิง * ขอขอบคุณ ครูฝ้าย ม.สมศักดิ์ ครูนงลักษณ์ ม.นิคม ที่สอนฉัน การสืบพันธุ์ ฮอร์โมน วิวัฒนาการ ลำเลียงสาร สังเคราะห์แสง พันธุกรรม * ขออบคุณ ครูเคมี ทุก ๆ ท่าน ที่ร่วมกัน ให้ความรู้ และสั่งสอน ครูนิตยา ครูแต ครูดุษฎีพร ที่ท่านสอน ดุลสมการ สารสัมพันธ์ * ขอขอบคุณ ม.ปรีชา ม.ประวิทย์ ที่ได้สอน อังกฤษ ให้กับฉัน ม.เอนก ครูนุ้ย ครูอภินันท์ ครูตรัยขวัญ มิสมิร่า และ ม.จี * ขอขอบคุณ โรงเรียน ที่ฉันรัก ที่ฟูมฟัก ตั้งแต่เด็ก จนวันนี้ มีความรู้ อยู่คู่ กับความดี ตามวิถี พ่อหลุยส์ ได้ปูทาง * โค้งสุดท้าย 16 วัน ที่เหลืออยู่ เราจะสู้ ไม่ท้อถอย เพื่อความฝัน นำความรู้ ที่ได้จาก ครูอาจารย์ สอบให้ผ่าน โควตา กันทุกคน * จากวันนี้เมื่อเราไปเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย * เราจะไม่มีโอกาสจะได้เอ่ยคำว่า ?ครู? อีกแล้ว * ไม่มีใครที่จะมาอบรมสั่งสอนเรา จ้ำจี้จ้ำไชเรา บ่นเราเรื่องผม บ่นเรื่องเสื้อออกนอกกางเกง * พวกเรารู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเราทำให้คุณครูและมาสเตอร์ปวดหัวไม่น้อย * ยาพาราหมดไปหลายเม็ด * บางครั้งพวกเราทำผิดพลาดจนไม่หน้าให้อภัย แต่คุณครูก็ให้อภัยพวกเรา * ด้วยหวังว่าพวกเราจะเป็นคนดีของสังคมในอนาคต * สิ่งต่าง ๆ ที่คุณครูได้อบรมสั่งสอน พวกเราจะจดจำและนำไปปฏิบัติตลอดไป * พวกเราขอขอบคุณคุณครูและมาสเตอร์ทุกท่านที่ได้อบรมสั่งสอนเรามาจนถึงวันนี้ * และขออโหสิกรรม ในสิ่งที่พวกเราทำไม่ดีต่อคุณครูและมาสเตอร์ * พวกเราสัญญาว่าพวกเราจะเป็นคนดี........รักและเคารพคุณครูและมาสเตอร์ทุกท่าน........ * นักเรียนรุ่น ?วีรันดร์?