พิธีมอบวุฒิบัตรนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2558
ณ หอประชุมเซนต์โยเซฟ
เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2559
คำกล่าวอำลาสถาบัน

โดย...นายภคพงศ์ อย่างเจริญ ประธานนักเรียนรุ่น ?มิตร?

กราบเรียน ท่านประธานในพิธี ภราดา ดร.อนุศักดิ์ นิธิภัทราภรณ์ คณะภราดา คณะผู้บริหาร คณะครู ผู้ปกครอง และเพื่อนๆ ทุกคน

กระผม นายภคพงศ์ อย่างเจริญ ประธานนักเรียนรุ่น ?มิตร? ขออนุญาตกล่าวคำอำลาสถาบัน

หากพูดถึงสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น ตลอดช่วงระยะเวลาที่พวกเราอยู่ร่วมกัน ในโรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัยแห่งนี้แล้ว ก็เปรียบเสมือนตำนานเรื่องหนึ่ง ที่เต็มไปด้วยมิตรภาพระหว่างกันและกัน ระหว่างเพื่อนนักเรียน คุณครู มาสเตอร์ รวมถึงบุคลากรในโรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัยทุกท่าน ตำนานเรื่องนี้ แม้ไม่ได้เป็นเรื่องที่โด่งดังมากนัก แต่คงเป็นเรื่องที่ฝังลึกลงไปในใจของพวกเราทุกคนมากที่สุด

เพื่อนๆครับ นับเป็นเวลา 3 ปีมาแล้ว ที่พวกเรานักเรียนรุ่นมิตร ได้ใช้เวลาร่วมกัน ภายในรั้วมงฟอร์ตแห่งนี้ โรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัยได้จัดการศึกษาที่มีคุณภาพให้แก่พวกเรา ควบคู่ไปกับการปลูกฝังคุณธรรม และจริยธรรมอันดีงาม ทั้งยังให้โอกาสในหลายๆด้านแก่พวกเรา ช่วยพัฒนาศักยภาพ ให้พวกเรากลายเป็นบุคลากรที่ดีในภายภาคหน้า

เมื่อจบการศึกษาจากสถานที่แห่งนี้ไปแล้ว พวกเรามีความภาคภูมิใจ ที่จะได้บอกเล่าตำนานเรื่องนี้ว่า

ครั้งหนึ่ง พวกเราเคยวิ่งตามสัญญาณโรงเรียน คอยมีคุณครูบอกให้เรา เข้าแถวและเดินแถวให้เป็นระเบียบทุกวัน

ครั้งหนึ่ง พวกเราเคยพูดคุยกัน ทำกิจกรรม เล่นกีฬาร่วมกัน ภายใต้ร่มเงาของต้นจามจุรี

ครั้งหนึ่ง พวกเราเคยอ่านหนังสือด้วยกัน ทบทวนบทเรียนให้กันและกัน พูดคุยถึงเรื่องราวในอนาคต

ครึ่งหนึ่ง พวกเราเคยไม่เข้าใจกัน มีความทุกข์ด้วยกัน เคยรักกัน และมีความสุขด้วยกัน ภายในบ้านหลังนี้

ช่วงเวลาเหล่านี้ ล้วนแต่เป็นภาพที่น่าจดจำ และจะอยู่ในความทรงจำของพวกเราทุกคนตลอดไป เมื่อใดที่ได้คิดถึงตำนานเรื่องนี้ ตำนานเรื่องนี้จะยังคงหอมหวาน และสนุกสนานเพลิดเพลิน เต็มไปด้วยความสุขเมื่อได้นึกถึงเสมอ และในตอนนี้ ดูเหมือนว่า เวลาที่เราจะอยู่ในรั้วแดงขาวน้ำเงิน จะต้องสิ้นสุดแต่เพียงเท่านี้ สิ่งที่ทำให้เวลามีคุณค่า ไม่ใช่เพราะว่า เวลานั้นยืนยาว ตลอดไป แต่เป็นเพราะว่า ทุกช่วงเวลาล้วนมีจุดสิ้นสุด เวลาเหล่านี้ จึงมีคุณค่าให้พวกเราได้จดจำ

พวกเราขอกราบขอบพระคุณ ท่านผู้อำนวยการ คณะผู้ร่วมผู้บริหาร คณะครู ที่ให้ความรู้อบรมสั่งสอน ปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรม ดูแลและอบรมพวกเราเป็นอย่างดีมาอย่างสม่ำเสมอ บางครั้งด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเราอาจซุกซน และไม่เชื่อฟังไปบ้าง พวกเราทุกคนจึงขอกราบขอโทษคุณครูมา ณ ที่นี้ ขอขอบคุณพี่ๆ นักการภารโรง ที่ทำให้บริเวณโรงเรียนสะอาด น่าอยู่ ดูแล้วสบายตา ขอบคุณนักโภชนาการที่ปรุงอาหารอร่อยๆ ให้พวกเรารับประทานทุกวัน ขอขอบคุณทุกๆท่าน ที่มีส่วนสร้างช่วงเวลาแห่งความทรงจำที่ดีเหล่านี้ พวกเราขอสัญญาว่า พวกเรารุ่นมิตร จะเป็นคนดีรับใช้สังคม และมีส่วนร่วมในการพัฒนาประเทศชาติต่อไป ดั่งเจตนารมณ์ของท่านนักบุญหลุยส์ มารี กรียอง เดอ มงฟอร์ต

หากว่าเวลานี้ จะเป็นช่วงเวลาสุดท้าย ที่พวกเราจะได้มารวมพร้อมหน้ากัน ในสถานที่แห่งนี้ แม้ว่าพวกเราจะต้องลาจากกันไป เดินทางตามความฝันของตนเอง แต่ความรักความผูกพันและมิตรภาพของเรา จะไม่จางหาย กลับดังกึกก้องภายในดวงใจเล็กๆ ของพวกเราทุกคน แม้ว่าพวกเราจะไม่ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุข ไม่ได้ยินเสียงหัวเราะ ภายในบ้านหลังใหญ่หลังนี้แล้ว แต่วันที่พวกเรากลับมาพบกันอีก คำว่า ?เพื่อน? จะไม่มีวันจางหายไปจากใจของเรา เลือดแดงขาว มงฟอร์ตของพวกเราทุกคน จะยังคงเข้มข้นอยู่ภายในใจ พวกเราจะภาคภูมิใจที่ได้บอกเล่าว่า ครั้งหนึ่งสถาบันอันทรงคุณค่าแห่งนี้ ได้มอบช่วงเวลาดีๆให้แก่พวกเรา เหล่านักเรียนรุ่นมิตร โรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัย สถาบันอันเป็นที่รักยิ่งของพวกเรา จะตราตรึงอยู่ในดวงใจ ของพวกเราทุกคน ตราบชั่วกาลนาน

บทกลอนอำลาสถาบัน รุ่น ?MYTH?

ถ้อยสำเนียง เรียงร้อย สร้อยสลัก

ให้ประจักษ์ แจ่มจิต ทุกทิศา

แม้นกาลไกล ใจเหินห่าง ไม่ร้างรา

ติดตรึงตรา ประทับไว้ ในดวงมาน

ดั่งชะตา ฟ้าบันดาล ประทานให้

หลอมรวมใจ พันผูก ปลูกประสาน

พาบรรจบ ประสบรัก สมัครนาน

สืบสมาน ไมตรีค่า คณาคุณ

อันครูบา อาจารย์ ท่านสอนสั่ง

มอบพลัง อาทรเอื้อ อีกเกื้อหนุน

ประหนึ่งเปรียบ เรือแก้ว แพรวพิรุณ

ที่ค้ำจุน ให้ศิษย์รัก ถึงหลักชัย

คอยอบรม บ่มจรรยา วิชาชีพ

ดั่งประทีบ ส่องสว่าง กระจ่างใส

ชี้ทางถูก ทางธรรม ประจำใจ

ให้ศิษย์นี้ ก้าวไกล ในสากล

อีกหนึ่งมิตร ชิดใกล้ ไม่ไกลห่าง

อยู่เคียงข้าง เศร้าสุข ทุกแห่งหน

ร่วมฟันฝ่า ทุกปัญหา พาผจญ

สู้อดทน แม้ลำบาก ไม่พรากไป

ยามทุกข์โศก โลกหมอง ประคองเกื้อ

คอยช่วยเหลือ เคียงกัน ไม่หวั่นไหว

คอยปลอบโยน ให้กลับคืน ฟื้นแรงใจ

ให้ก้าวเดิน ต่อไป พ้นภัยพาน

ณ โรงเรียน แห่งนี้ ที่เรารัก

แจ่มประจักษ์ ทุกคุณค่า มหาศาล

เสียงหัวเราะ หยดน้ำตา ในวันวาน

ผูกผสาน สายสัมพันธ์ สร้างสรรค์ใจ

จากอดีต จนวันนี้ ที่พานพบ

ใกล้บรรจบ ยังปลายทาง ช่างสดใส

จากวันนี้ คงต้องพราก จากกันไกล

ไกลเพียงใด ไม่ไกลห่าง แรมร้างกัน

มิตรภาพ จะคงอยู่ ไม่รู้สิ้น

ตราบฟ้าดิน สูญสลาย ไม่แปรผัน

จะอยู่เป็น ?ตำนาน? กาลนิรันดร์

เพราะเราคือ ? MYTH เพื่อนกัน? นิรันดร

ประพันธ์โดย... ธัญชนก ก่อประภากิจ ? ซ่วง ? ม.6/9 รุ่น Myth

ร่วมถ่ายภาพโดยนักเรียนถ่ายภาพงานประชาสัมพันธ์..... ด.ช.ศุภณัฏฐ์ ศิลากรอนุวงศ์
ด.ช.ธีรรัช วิเศษณัฐ ด.ช.ธนพนธ์ บุญสุข และนายธนกฤต แสนธรรมจักร